NOWOŚCI W PODATKU OD NIERUCHOMOŚCI OD 2016 ROKU
BRAK DECYZJI PRZY MAŁEJ KWOCIE ZOBOWIAZANIA
Jeżeli wysokość zobowiązania podatkowego na dany rok podatkowy nie przekracza 6,10 zł to nie zostaje wydana decyzja.
PODATEK DO 100 ZŁ PŁATNY JEDNORAZOWO
Podatek od nieruchomości, który nie przekroczy 100 zł będzie płatny jednorazowo w terminie do 15 marca.
ZMIANA ZASAD OPODATKOWANIA GARAŻY
Poczynając od 1 stycznia 2016 r. zmienione zostały reguły opodatkowania jednego rodzaju garaży – lokalu użytkowego w budynku mieszkalnym wraz z gruntem stanowiącym odrębny przedmiot własności (garaże wielostanowiskowe). Właściciele takich garaży płacą od nich podatek samodzielnie, w kwotach wyliczonych z uwzględnieniem ich udziałów we własności takiego lokalu. Zniesiony został solidarny obowiązek podatkowy płacenia podatku przez wszystkich współwłaścicieli. Przedsiębiorcy płacą podatek wg stawek najwyższych (tj. 22,86 zł) a pozostali współwłaściciele wg stawek pozostałych (tj. 6,30 zł).
Jeśli więc ktoś kupuje miejsce parkingowe w odrębnym akcie notarialnym z założoną księgą wieczystą – niezależnie od zakupu mieszkania – zastosowanie ma i będzie miała stawka podatku od nieruchomości jak dla budynków lub ich części pozostałych (jest dużo wyższa od stawki właściwej dla mieszkań). Z kolei podatnicy, którzy kupują mieszkanie i jednocześnie przynależne miejsce postojowe, podpisując jeden akt notarialny, płacą i będą płacić w obu przypadkach podatek od nieruchomości według niskiej stawki, właściwej dla budynków lub ich części mieszkalnych.
Nic się nie zmieniło w opodatkowaniu innych garaży niż nieruchomości lokalowe w budynku mieszkalnym.
Jeżeli przedmiotem podatku jest budynek mieszkalny, w którym garaż jest jednym z pomieszczeń (obok kuchni i pokoju), to od całego budynku- „jednorodnego” przedmiotu opodatkowania – należy zastosować stawkę przewidzianą dla budynków mieszkalnych.
Jeżeli garaż jest samodzielnym budynkiem niemieszkalnym, to wówczas należy od niego zapłacić podatek wg stawki dla budynków pozostałych, chyba że jest w posiadaniu przedsiębiorcy – wówczas znajduje zastosowanie stawka właściwa dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
W sytuacji wyodrębnienia lokali w budynku mieszkalnym, „jednorodny” przedmiot opodatkowania – budynek- rozpada się na mniejsze części – nieruchomości lokalowe. Przedmiotem podatku nie jest już budynek mieszkalny, ale poszczególne lokale. Jeżeli jest to lokal użytkowy – garaż niebędący we współwłasności, to podatek płaci jego właściciel wg stawek pozostałych albo- gdy jest przedsiębiorcą- wg stawek najwyższych.
Gdy garaż stanowi przynależność do lokalu mieszkalnego, to powinien być opodatkowany łącznie z lokalem mieszkalnym z zastosowaniem stawek mieszkalnych.
OPODATKOWANIE WSPÓLNEJ CZĘŚCI NIERUCHOMOŚCI
Wchodzące w życie od stycznia 2016 roku przepisy usuwają dotychczasową lukę prawną dotyczącą określenia przedmiotu opodatkowania części wspólnej nieruchomości, która skutkowała tym, że część powierzchni wspólnej podlegała wyłączeniu z opodatkowania.
Według nowych przepisów podatek będzie naliczany od całości wspólnych części nieruchomości i będzie obciążać wszystkich współwłaścicieli w stosunku odpowiadającym ich udziałowi w danej nieruchomości wspólnej.
PREFERENCJE DLA PRZEDMIOTÓW OPODATKOWANIA NIEUŻYWANYCH W DZIAŁALNOSCI GOSPODARCZEJ
Wchodząca w życie od stycznia 2016 nowelizacja wprowadza zmianę w definicji dotyczącej związku budynków, budowli i gruntów z działalnością gospodarczą. Z ustawy usunięto pojęcie „względów technicznych” i teraz żeby uznać, że konkretny przedmiot nie jest związany z działalnością gospodarczą danego przedsiębiorcy będzie on musiał posiadać ostateczną decyzję nadzoru górniczego lub budowlanego dotyczącą danego obiektu tzn. odpowiednio decyzję o wyłączeniu z użytkowania lub nakaz rozbiórki.
W ustawie dokonano przeformułowania definicji gruntów, budowli związanych z działalnością gospodarczą i budynków.
Od 1 stycznia 2016 r. do tej kategorii nie będą zaliczane:
- budynki, budowle lub ich części, w odniesieniu do których została wydana ostateczna decyzja organu nadzoru budowlanego nakazująca zarządcę lub właściciela rozbiórkę niewykończonego lub nieużytkowanego obiektu budowlanego, który nie nadaje się do remontu, wykończenia lub odbudowy i uporządkowanie terenu i określającą terminy przystąpienia do tych robót oraz ich zakończenia;
- budynków mieszkalnych i gruntów związanych z tymi budynkami;
- budowli, budynków lub ich części, w odniesieniu do których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru górniczego, na podstawie której na trwałe wyłączono budowlę, budynek, lub ich części z użytkowania;
- gruntów pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi zbiorników sztucznych i płynącymi jezior.
Data dodania 10 lutego 2016