Dom Włodarza - nowe życie
Dom Włodarza wielokrotnie pojawia się w dyskusjach różnych grup i stowarzyszeń działających na terenie Lubonia. Jest to jedno z nielicznych miejsc, które jeszcze możemy uratować od zapomnienia.
Aby projekt ten odniósł sukces, niezbędne jest pozyskanie dotacji zewnętrznych, o które Miasto się stara. Zachęcamy zatem Państwa do składania deklaracji poparcia projektu wraz z listą poparcia do 21 listopada, do Urzędu Miasta Luboń.
W lutym tego roku Burmistrz Miasta powołała Komisji ds. Zabytków i Rewitalizacji Miasta Luboń, która zainicjowała współpracę z wykładowcami i studentami Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej. Na początku kwietnia sześcioosobowa grupa studentów, rozpoczęła prace nad stworzeniem 3 odmiennych koncepcji ideowych przebudowy „Domu Włodarza”. Na ich podstawie zlecono wykonanie projektu budowlanego i wykonawczego budynku, który podkreśla niepowtarzalną wartość jaką jest dziedzictwo niematerialne związane z postawą i działalnością Augusta hr. Cieszkowskiego i działającą w latach 1870-1876 Wyższą Szkołą Rolniczą im. Haliny w Żabikowie.
Prezentujemy Państwo wizualizację budynku, który łączy w sobie zarówno historyczne walory tego miejsca, jak i nowoczesne, proste rozwiązania. Chcemy, aby Dom Włodarza służył wszystkim, którzy od wielu lat wspierają pomysł rewitalizacji tego miejsca, a także są w szczególny sposób związani z działalnością hrabiego Augusta Cieszkowskiego.
Dom Włodarza należał niegdyś do folwarku żabikowskiego Augusta hr. Cieszkowskiego, który w latach 1863–1870 intensywnie zagospodarowywał teren osady młyńskiej. Funkcjonowanie w latach 1870-1876 Wyższej Szkoły Rolniczej im. Haliny w Żabikowie oraz idea pracy organicznej wpisały się na stałe w wartości, które są kultywowane w Luboniu.
August hr Cieszkowski – naukowiec, ekonomista, filozof, działacz społeczny i polityczny, poseł na sejm pruski, organicznik, już od 1852 roku zabiegał o utworzenie w Poznaniu polskiego uniwersytetu. Kiedy w roku 1861 Centralne Towarzystwo Gospodarcze dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego zapisało jako jeden punkt swojego statutu powołanie szkoły rolniczej, Cieszkowski zaofiarował powołanie takiego instytutu w swoim majątku w Wierzenicy. Ofertę założenia szkoły w Kórniku zgłosił również Tytus Działyński. Ostatecznie zdecydowano o powstaniu szkoły w Żabikowie, w folwarku, jaki stworzył Cieszkowski na gruntach kupionej w 1863r. dawnej osady młyńskiej o powierzchni 65 ha, powiększonej o zakupy ziemi w Luboniu i Świerczewie do obszaru 96 ha. Na terenie folwarku funkcjonowała cegielnia, dom włodarza, budynek akademicki, budynki mieszkalne, obora ze stajnią, stodoła, kuźnia, wiatrak, wozownia i narzędziownia. W latach 1870-76 na terenie folwarku funkcjonowała Wyższa Szkoła Rolnicza im. Haliny w Żabikowie. Żabikowo stało się miejscem skupiającym cały naukowy rolniczy ruch Wielkiego Księstwa Poznańskiego. W szkole wykładano 28 przedmiotów ( w tym uprawę roli, chów zwierząt, chemię fizykę, geologię, mineralogię) prowadzono seminarium ekonomiczne, laboratorium i ogród botaniczny, laboratorium zoologiczne i chemiczne. Szkoła musiała zostać zamknięta w 1876r. na skutek decyzji władz pruskich nakazujących opuszczenie Wielkiego Księstwa Poznańskiego przez osoby pochodzące z Królestwa Polskiego. Spowodowało to obniżenie wpływów z czesnego i bankructwo szkoły. Po zamknięciu szkoły działały w Żabikowie stacja kontroli nasion i stacja chemiczna, na której na kursach gorzelniczych wykładał m.in. Roman May, chemik, ówczesny właściciel fabryki nawozów sztucznych w Starołęce, wchodzącej, w późniejszym okresie, wraz z fabryką w Luboniu w skład koncernu chemicznego. W roku 1919 majątek folwarku został darowany na rzecz Uniwersytetu Poznańskiego. Dorobek naukowy, wykładowcy i majątek uzyskany ze sprzedaży gruntów folwarku dał podstawy do funkcjonowania Wydziału Rolniczo- Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego i późniejszej Akademii Rolniczej w Poznaniu.
Data dodania 07 listopada 2016